نکات مهمی که در این میان باید توجه داشت روشی است که برای خنثی کردن لشگر کشی مطرح است:۱) ماموران رژیم برای تحرک باید از بالا دستور بگیرند به همین دلیل ممکن است که بتوان تنها کمی دورتر یک تجمع اعتراضی را شکل داد در حالی که فرصت کافی وجود دارد تا از بالا خبر این موضوع را دریافت کرده و به بخشی از ماموران دستور حرکت را بدهند.
۲) این هسته های چند صد نفره یا چند هزار نفره باید به سرعت خود را به هسته های دیگر در اطراف بپوندند.۳) این گروه های چند هزار نفره می بایست به سوی محل اصلی تظاهرات حرکت کنند و در صورت برخورد با ماموران باید تلاش کنند که از سد آنها عبور کنند. اگر همه این گروه ها از خیابان های مختلف تلاش کنند که از پس سد دفاعی ماموران عبور کنند به راحتی می توان بدنه ی راهپیمایی را تشکیل داد.۴) در صورتی که هر گروهی در راه رسیدن به محل اصلی تظاهرات بترسد و فراری شود امکان تشکیل بدنه ی اصلی تظاهرات سخت و حتی ناممکن خواهد شد.۵) و سرانجام این که در صورت سرکوب شدید باید گروه معترض به صورت جمعی به قسمت های دیگر شهر بروند و تا آنجا که می توانند نیروهای سرکوبگر را وادار به پخش شدن در سطح شهر بکنند. بدیهی است که رفتن به سراغ اداره های دولتی، بانک ها و مراکز بسیج و امثال آن سبب می شود که رژیم نیروهای خود را برای مقابله پخش کند و این امکان تجمع باقی گروه های معترض را در محل اصلی تطاهرات فراهم سازد.از آن جا که رژیم غرق در بحران است زمان بسیار مناسب است که با یک مقاومت جانانه جنبش ضربه ای اساسی به آن وارد سازد و بتواند زمان فرا رسیدن تغییر در ایران را تسریع کند.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment